- کیفیت آب خروجی (طعم، بو، رنگ)،
- مقاومت در برابر خوردگی، رسوب و شیمی سیال،
- طول عمر سیل، اورینگ و خود بدنه پمپ،
- ریسک ترک، سوراخ شدن یا نشتی،
- و در نهایت، هزینه کل مالکیت (Total Cost of Ownership).
در بسیاری پروژه‌ها، انتخاب پمپ صرفاً با نگاه به دبی و هد انجام میشود و متریال بدنه (استیل یا چدن) فقط بر اساس «قیمت» انتخاب میشود. نتیجه؟ پمپ چدنی که بعد از چند ماه در مدار آب آشامیدنی، زنگ می‌زند و رنگ آب را تغییر می‌دهد؛ یا پمپ استیلی که برای سیال نامناسب انتخاب شده و در تماس با کلر یا شیمی خاص، دچار پیتینگ و نشتی میشود.
در این مقاله، گام‌به‌گام بررسی می‌کنیم:
- پمپ طبقاتی چیست و چرا در آبرسانی و صنعت این‌قدر پرکاربرد است،
- تفاوت‌های اصلی پمپ طبقاتی استیل و چدنی از نظر متریال، خوردگی، دما و فشار چیست،
- برای آب آشامیدنی، شستوشو و سیالات فرایندی، کدام گزینه منطقی‌تر است،
- چطور بین ظاهر شبیه پمپ‌ها، مدل مناسب پروژه خود را انتخاب کنید،
- و در نهایت، با چند مثال واقعی، نقاط قوت و ضعف هر گزینه را مرور می‌کنیم.
در طول متن، هر جا از «پمپ طبقاتی» حرف می‌زنیم، منظور خانواده پمپهای سانتریفیوژ چندمرحله‌ای است که برای ایجاد فشار بالا در دبی متوسط استفاده می‌شوند.
پمپ طبقاتی چیست و کجاها استفاده میشود؟
پمپ طبقاتی (Multistage Centrifugal Pump) در حقیقت پمپی است که:
- به‌جای یک پروانه، چند پروانه‌ی پشت‌سرهم روی یک شفت دارد،
- هر پروانه مقداری هد (ارتفاع) ایجاد می‌کند،
- خروجی هر مرحله، ورودی مرحله بعد است،
- و در نتیجه، در انتها میتوان به هدهای نسبتاً بالایی در یک دبی متوسط رسید.
به‌خاطر همین ساختار، پمپ طبقاتی انتخابی محبوب برای این کارهاست:
- بوسترپمپ‌های آبرسانی ساختمان‌ها و صنایع،
- سیستمهای اسمز معکوس (RO) و فیلتراسیون،
- تغذیه دیگ بخار و مبدل‌های حرارتی،
- شست‌وشوی صنعتی با فشار بالا،
- سیالات پروسس در صنایع غذایی، دارویی، شیمیایی.
در اغلب این کاربردها، سیال تمیز و بدون ذرات درشت است، اما ممکن است:
- دما بالا باشد،
- مواد شیمیایی (بهرحال ملایم یا متوسط) وجود داشته باشد،
- یا آب، سختی و املاح قابل توجهی داشته باشد.
در چنین فضایی، این‌که قطعات در تماس با سیال از استیل باشند یا چدن، مستقیم روی عملکرد بلندمدت پمپ اثر می‌گذارد.
متریال پمپ: فقط استیل و چدن نیست.
قبل از دوگانه استیل/چدن، باید یک قدم عقب‌تر برویم و ببینیم وقتی می‌گوییم «پمپ استیل» یا «پمپ چدنی»، دقیقاً منظورمان چیست.
پمپ چدنی: کجاها چدن است و کجاها نه؟
در بسیاری از پمپهای طبقاتی «چدنی»:
- بدنه بیرونی (Volute / Casing) از چدن خاکستری یا داکتیل است،
- فلنج‌ها و برخی پایه‌ها از چدن یا فولاد کربنی هستند،
- اما:
- شفت معمولاً از فولاد ضدزنگ یا کربنی ماشین‌کاری‌شده،
- و پروانه‌ها می‌توانند از چدن، برنز یا استیل باشند.
یعنی برچسب «چدنی» لزوماً به این معنا نیست که همه قطعات در تماس با سیال چدنی‌اند؛ باید دقیق‌تر در نقشه متریال (Material List) پمپ نگاه کنیم.
پمپ استیل: همه پمپ استیل است یا فقط بخش‌های مرطوب؟
در پمپهای «استیل» هم معمولاً:
- قطعات در تماس با سیال (Wetted Parts) مثل پوسته داخلی، پروانه‌ها، دیفیوزرها و شفت از استیل هستند (عمدتاً گریدهای ۳۰۴ یا ۳۱۶)،
- اما قطعات بیرونی مثل براکت موتور، پایه‌ها و گاهی بدنه بیرونی، ممکن است از چدن یا آلیاژهای دیگر باشند و فقط روکش یا رنگ مناسب بگیرند.
پس برای انتخاب صحیح، باید معیار را این بگذاریم که «بخش‌های در تماس با سیال» استیل باشند یا چدنی، نه این‌که روی لیبل پمپ چه نوشته‌اند.
گریدهای استیل و رفتار آن‌ها
به‌طور عمومی:
- استیل ۳۰۴: گرید رایج برای آب، بسیاری سیالات فرایندی و شست‌وشوها؛ مقاومت خوب در برابر خوردگی عمومی، اما حساس‌تر به پیتینگ در حضور یون کلرید (کلراید) بالا.
- استیل ۳۱۶: حاوی مولیبدن؛ مقاومت بهتر در برابر پیتینگ و حفره‌دار شدن در محیطهای حاوی کلرید، مناسب برای آبهای سخت‌تر، آب دریایی رقیق، و بخشی از صنایع غذایی–دارویی حساس.
در مقابل، چدن (Cast Iron):
- در آبهای بدون اکسیژن و بدون خورندگی خاص، رفتار قابل قبولی دارد،
- اما در سیستمهای آب آشامیدنی و آبهای هواخورده، زنگزدگی و اکسید آهن از سطح آن جدا میشود و وارد آب میشود،
- در حضور اسیدها، آبهای با pH پایین یا محیطهای دارای CO₂ زیاد، سرعت خوردگی بالا می‌رود.
معیارها برای انتخاب بین استیل و چدن
برای این‌که تصمیم بگیریم پمپ طبقاتی استیل یا چدنی، باید چند سوال کلیدی درباره پروژه خود جواب دهیم:
- نوع سیال چیست؟ (آب آشامیدنی، آب صنعتی، محلول شستوشو، سیال فرایندی شیمیایی، حلال و…)
- دما و فشار کاری چقدر است؟ (آب سرد، گرم، خیلی داغ، فشار بالا)
- کیفیت آب از نظر سختی، کلر، pH و املاح چگونه است؟
- استانداردهای بهداشتی یا فرایندی چه می‌گویند؟ (غذایی، دارویی، بهداشتی، فقط صنعتی)
- چقدر توقع عمر مفید و هزینه نگهداری پایین از سیستم داریم؟
- قیمت اولیه تا چه حد در تصمیم‌گیری شما نقش دارد؟
در ادامه، سه خانواده کاربرد اصلی این مقاله را جداگانه بررسی می‌کنیم: آب آشامیدنی، شستوشو و فرآیند.
آب آشامیدنی: چرا استیل تقریباً همیشه برنده است؟
در مدار آب آشامیدنی، ما با این دغدغه‌ها سروکار داریم:
- مزه و بوی آب نباید تغییر کند،
- نباید رنگ‌آمیزی (زردی یا قهوه‌ای شدن) به‌خاطر زنگزدگی رخ دهد،
- نباید ذرات زنگ و خوردگی وارد شبکه مصرف شوند،
- و در بسیاری از پروژه‌ها، نیاز به رعایت استانداردهای بهداشتی و دستورالعمل‌های سخت‌گیرانه‌تری داریم.
چدن در تماس با آب آشامیدنی هواخورده، دیر یا زود شروع به خوردگی می‌کند؛ لایه اکسید آهن روی سطح چدنی، اگرچه تا حدودی رفتار محافظتی دارد، اما در جریان‌های متناوب، استارت/استاپ‌های پمپ و تغییر فشار، میتواند پوسته‌پوسته شده و وارد آب شود. نتیجه:
- شیرهای طبقات بالا زرد آب پس می‌دهند،
- فیلترهای سرراهی زود کثیف می‌شوند،
- شکایت‌های مصرف‌کننده از «طعم فلزی» آب، بالا می‌رود.
در مقابل، پمپهای طبقاتی استیل (بهخصوص با گرید ۳۰۴ یا ۳۱۶ برای قطعات در تماس با آب) در این شرایط:
- خوردگی خیلی کمتر و کنترل‌شده‌تری دارند،
- سطح داخلی صاف‌تری را در طول عمر حفظ می‌کنند،
- و ریسک تغییر رنگ، طعم و بوی آب را به‌مراتب کاهش می‌دهند.
کجا میتوان از پمپ چدنی در مدار آب آشامیدنی استفاده کرد؟
گاهی این سوال مطرح میشود: «آیا اصلاً مجاز هستم چدن را در تماس با آب شرب استفاده کنم؟» پاسخ بستگی به استانداردهای محلی، کیفیت آب و نوع پروژه دارد. اما در عمل:
- در بسیاری از سیستمهای قدیمی، بدنه پمپ و بخشی از لوله‌کشی از چدن بوده و به‌مرور با پوشش‌های داخلی (لاینینگ اپوکسی) یا سیستمهای جدید جایگزین شده است.
- اگر فقط بخشی از قطعات در تماس با آب استیل باشد (مثلاً پروانه و پوسته داخلی) و بدنه بیرونی چدن با پوشش مناسب، میتوان سازش نسبی ایجاد کرد.
- در پروژه‌های حساس (بیمارستان‌ها، صنایع غذایی، برج‌های مسکونی مدرن)، غالباً توصیه میشود مسیر کامل آب آشامیدنی با متریال بهداشتی (استیل، پلیمرهای مجاز، برنج بدون سرب و…) اجرا شود.
بنابراین، اگر موضوع آب شرب است و اختیار انتخاب دارید، پمپ طبقاتی استیل، انتخاب طبیعی و قابل دفاع‌تری است؛ حتی اگر قیمت اولیه بالاتری داشته باشد.
آب آشامیدنی گرم (مثلاً بوستر آب گرم مصرفی)
وقتی صحبت از آب آشامیدنی گرم میشود (مثلاً تقویت فشار آب گرم در هتل یا مجتمع مسکونی)، علاوه بر موارد بالا، باید به دما هم توجه کنیم:
- آب گرم خوردگی را تسریع می‌کند؛
- حلالیت برخی املاح در دمای بالا متفاوت است؛
- و تشکیل رسوب روی سطوح داخلی میتواند سرعت بیشتری داشته باشد.
در این حالت هم استیل مزیت خود را حفظ می‌کند؛ بهخصوص اگر دمای آب در محدوده طراحی پمپ استیل و الاستومرهای آن (EPDM، Viton و…) باشد. در انتخاب پمپ، باید به محدوده دمای مجاز پمپ و سیل توجه دقیق شود.
شستوشو: استیل یا چدن در مدار CIP، کارواش و شست‌وشوی صنعتی
در شست‌وشوهای صنعتی، معمولاً با این نوع سیالات و شرایط روبه‌رو هستیم:
- آب با دمای متوسط تا بالا (مثلاً ۳۰–۷۰ درجه)،
- حضور شوینده‌ها و مواد قلیایی/اسیدی ملایم (CIP، فوم شوینده، دترجنت)،
- فشار کاری بالاتر از آبرسانی معمول (برای رسیدن به فشار نازل‌ها).
در این فضا، باید چند سوال بپرسیم:
- شوینده مورد استفاده، برای چدن، استیل یا هر دو سازگار است؟
- آیا شستوشو بخشی از فرآیند غذایی/بهداشتی است یا صرفاً صنعتی (مثلاً شست‌وشوی قطعات فلزی)؟
- آیا پمپ دائماً در این سیال کار می‌کند یا فقط در سیکل‌های کوتاه‌مدت؟
کارواش، شست‌وشوی سطوح و تجهیزات عمومی
در کارواش‌ها و شست‌وشوهای عمومی، سیال عمدتاً:
- آب نسبتا تمیز،
- حاوی مقداری شوینده ملایم،
- با دمای متوسط (معمولاً زیر ۶۰ درجه)،
است. در این شرایط، اگر:
- تأثیر اندک زنگزدگی بر رنگ آب مشکل جدی نباشد،
- فشار مورد نیاز بالا باشد و پمپ در محیط محافظت‌شده نصب شود،
- و شوینده استفاده‌شده با چدن سازگار باشد،
یک پمپ طبقاتی چدنی میتواند گزینه‌ای اقتصادی و قابل‌قبول باشد. اما اگر:
- تجهیزات شستوشو در تماس با مواد غذایی یا بهداشتی باشند،
- یا برای هر دلیل، کیفیت سیال شستوشو باید تحت کنترل دقیق باشد،
پمپ باغلطی که در تماس با سیال استیل است، انتخاب امن‌تر و حرفهایتر خواهد بود.
سیستمهای CIP در صنایع غذایی و نوشیدنی
در سیستمهای CIP (Clean-in-Place) در صنایع لبنی، نوشیدنی، کنسرو و…، سیالات شستوشو شامل:
- محلول‌های سود (NaOH) و اسید نیتریک/فسفریک،
- با دماهای نسبتاً بالا (مثلاً ۶۰–۸۰ درجه)،
- و سیکل‌های شستوشو و آب‌کشی مکرر هستند.
اینجا معمولاً:
- استیل ۳۰۴ یا ۳۱۶ برای قطعات در تماس با سیال، استاندارد است،
- نشتی چدن و زنگزدگی، کاملاً غیرقابل قبول است،
- و انتخاب پمپ طبقاتی استیل برای مدارهای CIP و شست‌وشوی بهداشتی، تقریباً اجتناب‌ناپذیر است.
هم‌چنین، سیل مکانیکی پمپ و الاستومرها (EPDM، NBR، Viton) باید با این مواد سازگار باشند؛ اینجاست که موضوع انتخاب الاستومر که در بحث دیگری مفصل به آن پرداختیم، به‌صورت مستقیم وارد داستان میشود.
فرآیند (Process): سیالات صنعتی، شیمیایی، اسمز معکوس و…
در کاربردهای فرایندی، تنوع سیالات و شرایط کاری بسیار زیاد است؛ از آب دمین و RO تا محلول‌های شیمیایی، حلال‌ها، روغن‌های سبک، مایعات فرایندی گرم و… . در این حوزه، انتخاب بین پمپ طبقاتی استیل و چدنی، کاملاً وابسته به شناخت دقیق سیال و استانداردهای فرایند است.
سیستمهای RO و فیلتراسیون
در سیستمهای اسمز معکوس (RO):
- سیال قبل از ممبران، آب پیش‌تصفیه شده با سختی و شیمی کنترل‌شده است،
- فشارها بالاتر از آبرسانی معمول (مثلاً ۱۰–۲۰ بار) هستند،
- و خوردگی در فشار بالا میتواند سریعتر پیش برود.
به همین دلایل، پمپهای طبقاتی عمودی استیل، انتخاب رایج برای پمپ تغذیه RO هستند. اگر آب ورودی حاوی کلراید زیاد (مثلاً آب لبشور یا نیمه‌شور) باشد، انتخاب گرید استیل مناسب (۳۰۴ در برابر ۳۱۶) و کنترل دوز مواد شیمیایی ضد رسوب و ضد خوردگی، اهمیت زیادی پیدا می‌کند.
فرایندهای شیمیایی و سیالات خاص
در فرایندهای شیمیایی، ممکن است سیالات زیر را داشته باشیم:
- اسیدها و بازها با غلظت‌های متفاوت،
- حلال‌های آلی،
- محلول‌های نمکی با غلظت بالا،
- روغن‌ها و مایعات با ویسکوزیته متفاوت.
در اینجا:
- اگر سیال با چدن ناسازگار باشد (مثلاً اسیدهای قوی، pH پایین، نمک زیاد)، پمپ استیل یا آلیاژهای خاص دیگر لازم است.
- اگر سیال با استیل ۳۰۴ سازگار نباشد، باید سراغ استیل ۳۱۶ یا متریالهای ویژه‌تری رفت.
- در مواردی که سیال برای هر دو متریال مشکل‌ساز است، گاهی از پمپهای پلاستیکی (PP، PVDF) یا پوشش‌های داخلی خاص استفاده میشود.
در نتیجه، برای بخش فرآیند، پاسخ «کدام بهتر است؟ استیل یا چدن؟» بدون دیدن برگه مشخصات شیمیایی سیال، جوابی جز «بستگی دارد» ندارد. اما به‌عنوان قاعده کلی، هرچه سیال از نظر شیمیایی حساس‌تر، خورنده‌تر و استانداردهای فرایند سخت‌تر باشد، احتمال حرکت به سمت پمپ طبقاتی استیل بیشتر است.
دما، فشار و شوک‌های حرارتی؛ رفتار استیل و چدن در عمل
دما و فشار فقط در خوردگی نقش ندارند؛ از نظر مکانیکی هم روی رفتار متریال اثر می‌گذارند.
چدن
- دارای مدول الاستیسیته نسبتاً بالا و استحکام فشاری خوب است،
- اما در برابر ضربه و شوک‌های حرارتی، شکننده‌تر از فولاد و استیل است،
- در چرخه‌های مکرر گرم و سرد شدن، اگر طراحی و ضخامت‌ها مناسب نباشد، خطر ترک‌های مویی و در نهایت نشتی وجود دارد.
استیل
- رفتار داکتیل‌تر دارد (توان تحمل تغییر شکل پلاستیک قبل از شکست)،
- در برابر شوک‌های حرارتی، رفتار بهتری نسبت به چدن نشان می‌دهد (البته بسته به گرید و طراحی)،
- اما ضریب انبساط حرارتی آن نسبت به برخی فلزات بیشتر است؛ یعنی در تغییرات دما، انبساط و انقباض بیشتری دارد.
در کاربردهایی که:
- دما به‌سرعت بالا و پایین می‌رود،
- یا پمپ گاهی با آب سرد و گاهی با آب داغ کار می‌کند،
- یا احتمال شوک حرارتی (مثلاً ورود ناگهانی آب سرد به پمپ داغ) وجود دارد،
این تفاوت رفتار، باید در طراحی و انتخاب متریال لحاظ شود؛ نه فقط در بدنه پمپ، بلکه در سیل، اورینگ‌ها و اتصالات.
رسوب، زبری سطح و راندمان هیدرولیکی
یکی از مزیت‌های کمتر دیده شده پمپهای استیل، سطح داخلی صافتر و پایدارتر آن‌هاست:
- زبری سطح داخلی استیل، در شرایط کار نرمال، کمتر از چدن است،
- رسوب‌ها روی سطوح صاف کمتر می‌نشینند و در صورت نشست، راحت‌تر شسته می‌شوند،
- این موضوع در طولانی‌مدت به حفظ راندمان هیدرولیکی پمپ کمک می‌کند.
در مقابل، در پمپهای چدنی:
- سطح داخلی زبرتر است،
- محل‌های ریز برای آغاز رسوب و خوردگی موضعی بیشترند،
- و به‌مرور، افت راندمان و افزایش افت فشار در مسیر مشاهده میشود.
در سیستم‌هایی که مصرف انرژی و راندمان در بلندمدت مهم است (مثلاً بوسترپمپ‌های ۲۴ ساعته، سیستمهای RO، پمپهای پروسس)، این تفاوت میتواند توجیه خوبی برای پذیرش هزینه اولیه بالاتر پمپهای طبقاتی استیل باشد.
هزینه اولیه در برابر هزینه عمر مفید
در بیشتر پروژه‌ها، اولین چیزی که روی میز مقایسه می‌آید، قیمت خرید است. پمپهای طبقاتی استیل، در اغلب برندها، قیمت بالاتری نسبت به مدل‌های چدنی دارند. اما:
- اگر سیستم شما فقط چند ساعت در هفته کار می‌کند و حساسیت خاصی روی کیفیت آب و سیال ندارید، شاید پمپ چدنی انتخاب اقتصادی‌تری باشد.
- اگر پمپ شما در یک مدار ۲۴ ساعته، با آب شرب، یا در یک فرایند حساس کار می‌کند، احتمالاً هزینه خرابی، توقف خط، تعویض‌های مکرر و نارضایتی، بسیار بیشتر از اختلاف قیمت اولیه پمپ است.
- در بسیاری سیستمهای صنعتی، هزینه نیروی انسانی برای هر بار تعویض پمپ، هزینه خواب خط، و ریسک از دست رفتن محصول، بسیار بیشتر از اختلاف قیمت دو مدل پمپ است.
بنابراین، انتخاب بین استیل و چدن، باید با نگاه به هزینه کل طول عمر (شامل خرید، نصب، انرژی، سرویس، خرابی و توقف) انجام شود، نه فقط قیمت فاکتور امروز.
چند سناریوی واقعی و پیشنهاد انتخاب
سناریو ۱: بوستر آب آشامیدنی یک برج مسکونی
- سیال: آب شهری، با سختی متوسط، کلرزنی شده،
- کارکرد: تقریباً دائم، با تغییر دبی در طول روز،
- حساسیت: شکایت ساکنان از طعم و رنگ آب، نشتی، افت فشار.
در این سناریو:
- پمپ طبقاتی استیل (با قطعات داخلی استیل ۳۰۴ یا بهتر) برای بوستر، انتخاب منطقی است،
- بدنه بیرونی میتواند چدنی با پوشش مناسب باشد، اما بخش‌های در تماس با سیال، بهتر است استیل باشند،
- لوله کشی و اتصالات نیز باید با متریال سازگار با آب شرب انتخاب شود.
سناریو ۲: سیستم شست‌وشوی صنعتی قطعات فلزی
- سیال: آب صنعتی با دمای ۴۰–۶۰ درجه، حاوی شوینده قلیایی ملایم،
- حساسیت: تغییر رنگ سیال مشکل جدی نیست، فقط نباید به قطعات شستوشو آسیب بزند،
- کارکرد: چند ساعت در روز، نه ۲۴ ساعته.
پیشنهاد:
- اگر شوینده با چدن سازگار است و سیستم از نظر کیفیت ظاهری شستوشو حساسیت ویژه‌ای ندارد، پمپ طبقاتی چدنی میتواند گزینه اقتصادی مناسبی باشد.
- اگر پیش‌بینی می‌کنید شیمی سیال در آینده تغییر کند یا پروژه حساس‌تر شود، پمپ استیل انتخاب امنتری است.
سناریو ۳: پمپ تغذیه سیستم RO برای تولید آب دمین
- سیال: آب پیش‌تصفیه شده با سختی کنترل‌شده،
- دما: معمولاً پایین تا متوسط،
- فشار: نسبتاً بالا،
- کارکرد: مداوم یا بلندمدت،
- حساسیت: کیفیت آب خروجی و راندمان سیستم بسیار مهم است.
اینجا:
- پمپ طبقاتی عمودی استیل، تقریباً انتخاب استاندارد است،
- چدن در این فشارها و در تماس با آب کم‌معدن، رفتار مطلوبی ندارد و میتواند باعث آلودگی و خوردگی موضعی شود.
نکات تکمیلی در نصب و بهره‌برداری
صرف‌نظر از استیل یا چدن بودن، برخی اصول برای طول عمر بیشتر پمپهای طبقاتی حیاتی‌اند:
- شرایط مکش: این پمپ‌ها معمولاً غیرخودمکش هستند و نیاز به مکش غرقابی (Flooded Suction) یا وجود پرایمینگ درست دارند. مکش نادرست باعث کاویتاسیون، ضربه‌های مکانیکی و خرابی سریع میشود.
- کیفیت سیال: وجود شن، ذرات جامد یا مواد ساینده، بهخصوص در پمپهای طبقاتی با کلیرنس‌های کوچک، میتواند پروانه‌ها و دیفیوزرها را سریعاً آسیب بزند. استفاده از فیلتر مناسب در ورودی پیشنهاد میشود.
- حفاظت در برابر خشک‌کار کردن: چه در مدار آب شرب، چه در شستوشو یا فرایند، نصب سنسور سطح، فلوسوئیچ یا حفاظت‌های ویژه بی‌آبی در تابلو، ضروری است.
- هماهنگی متریال سیل و الاستومرها با بدنه: انتخاب درست EPDM، NBR، Viton و… تکمیل‌کننده انتخاب استیل یا چدن است؛ سیل نامناسب میتواند حتی بهترین پمپ استیل را هم به‌سرعت به نشتی بیندازد.
جمع‌بندی: استیل برای حساسیت، چدن برای سادگی؛ اما…
به‌طور خلاصه:
- برای آب آشامیدنی، بهخصوص در سیستمهای مدرن، پمپ طبقاتی استیل با قطعات داخلی استیل، انتخاب طبیعی‌تر و بهداشتی‌تری است.
- برای شست‌وشوهای صنعتی عمومی، اگر شیمی سیال با چدن سازگار است و کیفیت ظاهری آب (طعم، رنگ) اهمیت درجه اول ندارد، پمپ چدنی میتواند گزینه‌ای اقتصادی و قابل‌قبول باشد.
- برای سیالات فرایندی حساس، RO و صنایع غذایی/بهداشتی، پمپ طبقاتی استیل (۳۰۴ یا ۳۱۶) تقریباً همیشه انتخاب اصلی است، مگر این‌که تحلیل شیمی سیال چیز دیگری بگوید.
- در نهایت، باید به‌جای نگاه «فقط پمپ استیل یا چدنی»، به ترکیب سیال، دما، فشار، استانداردها، هزینه انرژی و هزینه توقف سیستم در بلندمدت نگاه کنید.
اگر این سوال‌ها را قبل از خرید پمپ آب از خودتان بپرسید، احتمال این‌که پمپ برنده را برای پروژه‌تان انتخاب کنید، بسیار بیشتر میشود و کمتر پیش می‌آید که بعد از چند ماه، کنار یک پمپ زنگ‌زده یا نشتی‌دار بایستید و با خودتان بگویید: «کاش از اول به متریال هم فکر کرده بودم!»
